Bezoek Burgemeester Aboutaleb versus toekomst Coolhaveneiland
Burgemeester Aboutaleb heeft een verrassingsbezoek gebracht aan Coolhaveneiland, sta je op opeens met de burgemeester voor je neus. Hij had zich wel aangepast, want hij had ook een pet op. Het bezoek betekent dat we een hogere prioriteit hebben gekregen, aangezien hij een zeer drukke agenda heeft. Hij liep samen met een aantal directeuren een stukje door het hart van Coolhaveneiland van Kapelplein naar Herman Dullaertplein. De focus lag op veiligheid (criminaliteit), leefbaarheid (overlast) en stadsontwikkeling (bv wat gaat er nu gebeuren met IJzerblok). De burgemeester had ook een aantal punten die meer ingezet moeten worden. Een bemoedigende gedachte, maar als Buurman Chris de zeikerd moet ik wel op zijn Rotterdams zeggen: geen woorden maar daden!
We kunnen niet verwachten dat de zaken morgen opgelost zijn, maar wel de komende tijd vooruitgang zien!
Hoe de toekomst en vooral op welke manier hebben de bewoners invloed op.
Het is wel dat dit ook gedeeltelijk echt in de handen van de bewoners zelf ligt. Veel bewoners in de wijk leven in hun eigen bubble en willen voor de rest niets met de wijk te maken hebben. Als er plannen worden gemaakt over nieuwbouw of werkzaamheden denken ze: het zal wel. Wordt er echter hun auto beschadigd of raam beklad, dan komen ze naar mij toe. Op dat moment is de wereld te klein hoe dit kan in de wijk. Tja, dat krijg je als je niet weet wat er speelt en lekker binnen zit. De laatste maanden denk ik steeds vaker bij mezelf of ik ze moet ik ze nog moet helpen….
Dat is ook waarom ik nog steeds mensen aanspoor om meldingen te maken, van vuilnisbak tot verzakte stoeptegel. Hoe meer meldingen, hoe sneller er dingen worden aangepakt. Hoe hoger de prioriteit.
Mijn buurman woont hier ook nog niet lang, hij is een aantal maanden geleden wel mee geweest om een uurtje vuil te prikken en te praten met buurtgenoten. Vroeg hem pas geleden om mee te gaan naar vergadering. Hij zei dat hoeft niet voor mij, maar als er weer een keer vuil prikken op de planning staat, ga ik weer mee. Dit is het voorbeeld van iemand die wel iets wil doen voor de wijk, maar niet met alles. Prima, hij doet in ieder geval wat. Dat is iets dat ik van veel bewoners niet kan zeggen.
Ik weet dat binnen de gemeente ondertussen beetje berucht ben, ze kennen me zonder dat ik ze ooit gezien heb. Dat maakt me niet uit, zolang dat ik serieus wordt genomen. Ik ben een pitbull die blaft en blijft blaffen. Als dat niet helpt ben ik ook niet bang om te bijten, zo nodig door te bijten.
Tenslotte hoop ik dat veel mensen dezelfde status ook krijgen binnen Coolhaveneiland door te blijven zeiken dat er dingen moeten veranderen:
Niet alleen Buurman Chris de zeikerd, maar Coolhaveneiland zeikerds!