beheerder
Posts by :
Lust en Liefde of ben ik gewoon gek?
Sommige mensen zullen teleurgesteld zijn en anderen gerustgesteld, maar de column is niet expliciet c.q. 18+ stempel. Alhoewel we tegenwoordig in een maatschappij leven die steeds preutser wordt en je moet oppassen wat je zegt. Eerlijk gezegd heb ik daar toch een beetje schijt aan, je moet het beestje wel bij zijn naam kunnen noemen.
De lust in mijn leven is tegenwoordig kritisch zijn en overal mijn mening over geven. Mijn gezondheid zorgt ervoor dat ik altijd overal rekening mee moet houden en dat ik beperkt ben in wat ik kan doen. Mijn lust is ook om bewoners te helpen, misschien ook om mijn ego wat op te pompen haha. Voorbeeld, een tijdje geleden stond ik voor de deur en was ik in gesprek. Er kwam een meid langsgereden op de fiets en stopte bij ons. De buurman en ik waren aan het afronden en toen sprak ze me aan. Ze was Engelstalig, maar zal het in het Nederlands vertellen. Haar openingszin was: “Ze noemen jou toch de burgemeester van het eiland?” Mijn reactie was dat sommige mensen me zo noemen. Toen vertelde ze me dat ze een aantal problemen had en dat buren van haar hadden gezegd dat ze dan met mij moest gaan praten. Ik zou alles weten en kunnen helpen met alle dingen. Een groot ego heb ik, maar heb haar toch niet met alle zaken kunnen helpen of doorverwijzen die ze noemde.
Dit zorgt ervoor dat ik kan beginnen over de liefde, de liefde voor Coolhaveneiland wel te verstaan. Ik zie de goede zaken en de slechte zaken op het eiland. Veel mensen weten niet wat er allemaal gebeurt, terwijl het soms twee huizen verderop is. Coolhaveneiland is een buurt die twee gezichten heeft. Aardig en sociaal, maar aan de andere kant ook rauw en crimineel. Aangezien ik Coolhaveneiland toch als mijn platonische liefde beschouw, probeer ik toch te zorgen om te kijken wat er verkeerd gaat en wat er beter kan.
Leuk de bruggetjes naar mijn retorische vraag of ik eigenlijk gek ben. Van veel mensen krijg ik de vraag waarom ik allerlei dingen doe voor de buurt. Dat terwijl ik er 0 Euro, nul euro voor krijg. Waarom ik het werk doe wat in het takenpakket van de professionals zit. Soms wordt er gezegd dat ik me gewoon lekker nergens mee moet bezighouden. Laat ze het maar allemaal zelf uitzoeken, maar dat is toch lastig voor me. Het is het bekende “a blessing and a burden” principe. Het is een zegen dat mensen naar me komen met vragen, maar ook een last aangezien ze ook de verwachting hebben dat ik ze kan helpen.
De lust en de liefde heb ik, maar ik ben ook gewoon gek!
Dat is toch stof tot nadenken, zeker omdat ik deze column schrijf tijdens mijn verplichte vakantiedagen. Tot rust komen en relaxed zijn, is toch lastig. In Rotterdam mis ik de rust van Zeeuws-Vlaanderen. In Zeeuws-Vlaanderen mis ik de drukte en bedrijvigheid van Rotterdam.
Ik kan heel goed alleen zijn en niemand om me heen hebben, zittend op een bankje aan de zee, maar ik vind het ook altijd gezellig met mensen om me heen en bezig zijn met allerlei dingen.
Misschien toch het probleem dat je hebt, als je twee liefdes hebt.
Zal de komende week nog even rustig nadenken wat ik ga doen….. ..
Opening wijkhub vrijdag 23 juni
Feestelijke opening van de wijkhub
Westzeedijk 477
Vrijdag 23 juni 2023
Opening door wethouder Simons om 16:30 u.
Meet and greet tot 18:30 u.
Welkom als je woont en/of werkt in Delfshaven – Schiemond
Een Wijkhub is een plek waar medewerkers van de gemeente werken. U bent er welkom met al uw vragen.
In de Wijkhub werken bijvoorbeeld ook de wijkagent of jongerenwerker. U krijgt er direct antwoord op uw vragen. Of u hoort welke collega bij de gemeente u op een ander moment verder helpt. U kunt een Wijkhub zo binnenstappen. U hoeft geen afspraak te maken.
Sloop/nieuwbouw/renovatie IJzerblok en Dirck Hoffblok
Het ‘IJzerblok’ en het ‘Dirck Hoffblok’ gaan worden gesloopt of ingrijpend gerenoveerd. Eind maart hebben de bewoners van deze blokken te horen gekregen dat ze op korte termijn moeten verhuizen (zie de brieven in de bijlage). Voor deze wijkgenoten is het een moeilijk bericht. Sommigen kijken positief uit naar een nieuwe woning, maar bij velen overheerst emotie door de onzekerheid (in het proces tot nu toe, en in het proces vanaf nu). De gemeente heeft met Woonbron een uitgebreid plan opgesteld over begeleiding oude bewoners, alle technische en projectmatige aspecten voor de renovatie/sloop/nieuwbouw en participatie voor de herontwikkeling. De eerste participatie-bijeenkomst voor alle wijkbewoners vindt plaats op 11 mei. De politieke en ambtelijke documenten van het project kun je hier bekijken (site vd gemeente): Wethoudersbrief over ambitiedocument Hart van Coolhaveneiland en Ambitiedocument Hart van Coolhaveneiland In de bijlage vind je enkele afbeeldingen uit het ‘Ambitiedocument’.
Help mee met het maken van een kunstwerk van zwerfplastic in je eigen wijk!
Wanneer:
Plastic verzamelen: 9 mei – 23 mei (in overleg)
Productie kunstwerk op locatie: 5 t/m 7 juni
Expositie: 8-11 juni LOOPTIJD
Naam: ‘IN THE EYE OF THE STORM’
kunst met zwerfafval m.m.v. omwonenden en studenten door Studio ID Eddy
FACTSHEET
: 1. bewustwording en aandacht voor vervuiling die de natuur aantast 2. werken aan de St Mary’s Church als plek voor ontmoeting in de wijk 3. Kunst als spiegel voor de maatschappij
: Gezamenlijk plastic rapen met scholieren en bewoners uit de buurt Van plastic afval een kunstwerk maken
: Kunstwerk van gerecycled plastic, dat in de buurt van de St. Mary’s Church is gevonden : ongeveer 12 meter lang, 9 meter breed en 3 meter hoog
: het kunstwerk is te zien in St Mary’s church tijdens het weekend van Heilige Huisjes Rotterdam, 8-11 juni 2023
Plastic verzamelen: 9 mei – 23 mei (in overleg)
Productie kunstwerk op locatie: 5 t/m 7 juni
Expositie: 8-11 juni
Tram 8 en 4, hou ze hier
Tramlijn 4 rijdt sinds 1 januari niet meer tussen Heemraadsplein en Marconiplein. Dat overviel de bewoners en ondernemers van Bospolder en Tussendijken. Er is altijd gesteld dat de tram, na afronding van de werkzaamheden aan de Schiedamseweg, zijn oude route weer zou hervatten.
Daarnaast heeft de Metropoolregio (Rotterdam-Den Haag) een conceptplan Toekomstvast tramnet opgesteld. Dit betekent een verdere verslechtering voor het openbaar vervoer in onze wijken: tram 4 gaat dan niet verder rijden dan Eendrachtsplein en tram 8 niet verder dan Marconiplein. We zijn een actie gestart met posters en handtekeningen en willen daarmee op 5 april in grote getale naar de commissievergadering. DOET U MEE?
Lees meer en onderteken de petitie
https://petities.nl/petitions/tram-8-en-4-hou-ze-hier?locale=nl
De droom van bakker Claudison Mendonça
Op de hoek van de IJzerstraat en de W. Buytewechstraat, tegenover Fok en CultureHub, is ook een winkelpandje en door de ramen zien we al een paar jaar af en toe iemand bezig, maar vaker zien we de opgestapelde stoelen, tafels en een wat lege vitrine. “Wat gebeurt hier? Is dit wel in orde?” zal menigeen gedacht hebben. Zeker wel, het gaat gebeuren, lees maar verder!
Op een koude winterdag in januari werd ik rondgeleid door de eigenaar van deze Portugese bakkerij, want dat is het, een echte bakkerij. Claudison Mendonça vertelt me deze middag over zijn droom; een bakkerij met zoete en hartige lekkernijen uit Portugal.
Zijn droom leek ruim vier jaar geleden werkelijkheid te worden; versgebakken lekkernijen die hij zo mist in Rotterdam. Denk aan de beroemde Pastéis de Nata, hier door hem zelf vers gebakken, want dan zijn ze nog vele malen lekkerder. En ook croissants en hartige lekkernijen zoals kip piri piri maakt Claudison, dus ook lekker eten om af te halen. Wat ging er dan mis? Zo’n beetje ALLES, maar hij geeft zijn droom niet op! Zijn doorzettingsvermogen is verbazingwekkend, lees zelf maar.
De nachtmerrie begon toen bleek dat Stedin de goeie kabels voor de benodigde krachtstroom niet wilde doortrekken naar het winkelpand. Volgens Stedin was alles in orde, volgens de elektriciens die de oven en machines installeerden juist niet. Vier slopende jaren touwtrekken met Stedin begonnen, terwijl de machines al lang stonden te wachten en de huur betaald moest worden. Sinds eind vorig jaar is er dan ein-de-lijk stroom. Of Stedin mee betaalt aan de bedrijfsschade? Dat kan Claudison op z’n buik schrijven.
Toen deze ellende begon had Claudison al heel wat werk verzet. Er zat namelijk voor dat hij kwam een wiet kwekerij in de kelder en het was echt een zooitje. Eerst moest de hele kelder leeg gehaald. Hij maakte schoon, knapte de muren op en opende de dichtgetimmerde ramen. Er kwam een afzuiginstallatie en de vloer werd betegeld, er lagen namelijk gewoon stoeptegels in! Of het nog niet genoeg was liep zijn kelder onder water toen een leiding sprong, net toen hij klaar was met tegelen!
Hoeveel tegenslag kan je hebben? Claudison geeft de moed nog steeds niet op. Hij werkte de afgelopen maanden een aantal dagen van de week ergens anders, zodat hij de huur kan betalen. Zijn broer helpt hem als hij er zelf niet kan zijn. Tot overmaat van ramp raakt zijn hand op 29 december, op z’n werk, bekneld in een machine. De laatste keer dat ik hem sprak, hoorde ik dat hij nu bijna klaar is met de revalidatie. Hij is vooral blij dat z’n drie vingers er niet af hoefden, want daar leek het eerst wel op. Zij broer bakt en kookt ondertussen af en toe en de winkel is steeds vaker open. Straks in de lente gaan de tafels en stoelen naar buiten, Claudison ziet het voor zich en dan is de droom eindelijk werkelijkheid.
Hij weet zeker dat het allemaal goed komt en hij wil eind maart, als het lekker weer is, een vrolijke opening organiseren voor de buren. Tegen die tijd komt iedere ochtend de heerlijke geur van brood, croissants en andere lekkernijen je tegemoet; verse Portugese lekkernijen uit onze eigen buurt!! Claudison en zijn broer kunnen de omzet goed gebruiken, dat is duidelijk.
Bezoek Burgemeester Aboutaleb versus toekomst Coolhaveneiland
Burgemeester Aboutaleb heeft een verrassingsbezoek gebracht aan Coolhaveneiland, sta je op opeens met de burgemeester voor je neus. Hij had zich wel aangepast, want hij had ook een pet op. Het bezoek betekent dat we een hogere prioriteit hebben gekregen, aangezien hij een zeer drukke agenda heeft. Hij liep samen met een aantal directeuren een stukje door het hart van Coolhaveneiland van Kapelplein naar Herman Dullaertplein. De focus lag op veiligheid (criminaliteit), leefbaarheid (overlast) en stadsontwikkeling (bv wat gaat er nu gebeuren met IJzerblok). De burgemeester had ook een aantal punten die meer ingezet moeten worden. Een bemoedigende gedachte, maar als Buurman Chris de zeikerd moet ik wel op zijn Rotterdams zeggen: geen woorden maar daden!
We kunnen niet verwachten dat de zaken morgen opgelost zijn, maar wel de komende tijd vooruitgang zien!
Hoe de toekomst en vooral op welke manier hebben de bewoners invloed op.
Het is wel dat dit ook gedeeltelijk echt in de handen van de bewoners zelf ligt. Veel bewoners in de wijk leven in hun eigen bubble en willen voor de rest niets met de wijk te maken hebben. Als er plannen worden gemaakt over nieuwbouw of werkzaamheden denken ze: het zal wel. Wordt er echter hun auto beschadigd of raam beklad, dan komen ze naar mij toe. Op dat moment is de wereld te klein hoe dit kan in de wijk. Tja, dat krijg je als je niet weet wat er speelt en lekker binnen zit. De laatste maanden denk ik steeds vaker bij mezelf of ik ze moet ik ze nog moet helpen….
Dat is ook waarom ik nog steeds mensen aanspoor om meldingen te maken, van vuilnisbak tot verzakte stoeptegel. Hoe meer meldingen, hoe sneller er dingen worden aangepakt. Hoe hoger de prioriteit.
Mijn buurman woont hier ook nog niet lang, hij is een aantal maanden geleden wel mee geweest om een uurtje vuil te prikken en te praten met buurtgenoten. Vroeg hem pas geleden om mee te gaan naar vergadering. Hij zei dat hoeft niet voor mij, maar als er weer een keer vuil prikken op de planning staat, ga ik weer mee. Dit is het voorbeeld van iemand die wel iets wil doen voor de wijk, maar niet met alles. Prima, hij doet in ieder geval wat. Dat is iets dat ik van veel bewoners niet kan zeggen.
Ik weet dat binnen de gemeente ondertussen beetje berucht ben, ze kennen me zonder dat ik ze ooit gezien heb. Dat maakt me niet uit, zolang dat ik serieus wordt genomen. Ik ben een pitbull die blaft en blijft blaffen. Als dat niet helpt ben ik ook niet bang om te bijten, zo nodig door te bijten.
Tenslotte hoop ik dat veel mensen dezelfde status ook krijgen binnen Coolhaveneiland door te blijven zeiken dat er dingen moeten veranderen:
Niet alleen Buurman Chris de zeikerd, maar Coolhaveneiland zeikerds!